| 1 | ადიდეთ უფალი, რადგან კეთილია, რადგან უკუნისამდეა წყალობა მისი. | 1 | აუვარებდით უფალსა, რამეთუ ტკბილ არს, რამეთუ უკუნისამდე არს წყალობაჲ მისი, |
| 2 | იტყვიან დახსნილნი უფლის მიერ, რომელმაც იხსნა ისინი მტრის ხელიდან. | 2 | თქუედ ჴსნილთა უფლისათა, რომელნი იჴსნნა ჴელისაგან მტერთასა, და ყოველთაგან სოფლებთა შეკრიბნა იგინი |
| 3 | და ქვეყნებიდან გამოკრიბა ისინი - აღმოსავლეთიდან და დასავლეთიდან, ჩრდილოეთიდან და ზღვიდან. | 3 | აღმოსავალით და დასავალით, ჩრდილოთ და ზღჳთ. |
| 4 | აებნათ უკაცრიელ უდაბნოში გზა, დაბა ვერ ჰპოვეს სამკვიდრებელი. | 4 | შესცთეს იგინი უდაბნოსა ურწყულსა, გზაჲ ქალაქისა სამკჳდრებელისა არა პოეს; |
| 5 | შიოდათ, სწყუროდათ კიდეც, მათი სული იბინდებოდა. | 5 | ჰშიოდა და სწყუროდა, და სული მათი მათგან მოაკლდა. ღაღად-ყვეს უფლისა მიმართ ჭირსა მათსა, და ურვათა მათთაგან იჴსნნა იგინი |
| 6 | შეჰღაღადეს უფალს თავიანთი მწუხარების ჟამს და გაჭირვებიდან იხსნა ისინი. | 6 | |
| 7 | და დააყენა ისინი სწორ გზაზე, რომ წასულიყვნენ სამკვიდრებელი ქალაქისაკენ. | 7 | და უძღოდა მათ გზასა წრფელსა, რათა შევიდენ იგინი ქალაქსა მკჳდრობისა მათისასა. |
| 8 | დაე, უქონ უფალს წყალობა მისი და საოცრებანი მისნი ადამის ძეთა მიმართ. | 8 | აუვარებდით უფალსა, წყალობანი მისნი და საკჳრველებანი მისნი ძეთა კაცთასა, |
| 9 | რადგან გააძღო სული მწყურვალი და სული მშიერი აავსო სიკეთით. | 9 | რამეთუ განაძღო სული ჴუებული და სული მშიერი აღავსო კეთილითა, |
| 10 | მსხდომარენი ბნელში და წყვდიადში, ტყვენი ტანჯვისა და ბორკილისა. | 10 | მსხდომარენი ბნელსა შინა და აჩრდილთა სიკუდილისათა, კრულნი გლახაკობითა და რკინითა, |
| 11 | რადგან ეურჩებოდნენ ღმერთის სიტყვებს და უზენაესის რჩევას უგულებელყოფდნენ. | 11 | რამეთუ განამწარნეს სიტყუანი ღმრთისანი და ზრახვა მაღლისა განარისხეს; |
| 12 | მოდრიკა ჯაფით მათი გული, ეცემოდნენ და შემწე არ ჰყავდათ. | 12 | და დამდაბლდა შრომითა გული მათი, მოუძლურდეს და არა ვინ იყო მწე მათდა. |
| 13 | შეჰღაღადეს უფალს თავიანთი მწუხარების ჟამს და გაჭირვებიდან იხსნა ისინი. | 13 | ღაღად-ყვეს უფლისა მიმართ ჭირსა მათსა, და ურვათა მათთაგან განარინნა იგინი |
| 14 | გამოიყვანა ბნელიდან და წყვდიადიდან, და მათი ბორკილები დაწყვიტა. | 14 | და გამოიყვანნა იგინი ბნელისაგან და აჩრდილთა სიკუდილისათა და საკრველნი მათნი განხეთქნა. |
| 15 | დაე, უქონ უფალს წყალობა მისი და საოცრებანი მისნი ადამის ძეთა მიმართ. | 15 | აუარებდით უფალსა, წყალობანი მისნი და საკჳრველებანი მისნი ძეთა კაცთასა, |
| 16 | რადგან დაამსხვრია ბჭენი სპილენძისა და ურდულნი რკინისა დაფშვნა. | 16 | რამეთუ შემუსრნა ბჭენი რვალისანი და მოქლონნი რკინისანი შეფქვნა. |
| 17 | ბრიყვები თავიანთი უკანონო გზებისა და ცოდვებისათვის იტანჯებოდნენ. | 17 | შეეწია მათ გზისა მისგან უსჯულოებისა მათისა, რამეთუ ცოდვითა მათითა დამდაბლდეს; |
| 18 | ყოველგვარი საჭმელი შეიზიზღა მათმა სულმა და სიკვდილის ბჭეს მიუახლოვდნენ. | 18 | ყოველი ჭამადი მოიძაგა სულმან მათმან, და მიეახლნეს ბჭეთა სიკუდილისათა. |
| 19 | შეჰღაღადეს უფალს თავიანთი მწუხარების ჟამს და გაჭირვებიდან იხსნა ისინი. | 19 | ღაღად-ყვეს უფლისა მიმართ ჭირსა მათსა, და ურვათა მათთაგან აცხოვნა იგინი. |
| 20 | მოუვლინა სიტყვა თვისი და განკურნა ისინი, და იხსნა მოსპობისაგან. | 20 | მოუვლინა სიტყუაჲ მისი და განკურნნა იგინი და იჴსნნა იგინი განმხრწნელთაგან მათთა. |
| 21 | დაე, უქონ უფალს წყალობა მისი და საოცრებანი მისნი ადამის ძეთა მიმართ. | 21 | აუვარებდით უფალსა, წყალობანი მისნი და საკჳრველებანი მისნი ძეთა კაცთასა, |
| 22 | შესწირონ შესაწირავები ქებისა და ილაპარაკონ მის საქმეებზე გალობით. | 22 | და შეწირედ მისა მსხუერპლი ქებისა და უთხრობდედ საქმეთა მისთა სიხარულით. |
| 23 | ზღვაში ხომალდებით გამგზავრებულებმა, დიდ წყლებზე საქმის მკეთებლებმა - | 23 | რომელნა შთავლენან ზღუასა ნავებითა და იქმან საქმესა წყალთა შინა მრავალთა, |
| 24 | მათ ნახეს საქმენი უფლისა და საოცრებანი სიღრმეებში. | 24 | მათ იხილნეს საქმენი უფლისანი და საკჳრველებანი მისნი ღრმათა შინა. |
| 25 | ის იტყვის და ამოვარდება ქარიშხალი და ზეაიმართებიან ზვირთები. | 25 | თქუა, და აღდგა ქარი ნიავქარსა, და ამაღლდეს ღელვანი მისნი; |
| 26 | ავლენ ცამდე, შთავლენ უფსკრულში, სული მათი განსაცდელში დადნება. | 26 | აღვლენან ცამდე, შთავლენან უფსკრულამდე; და სული მათი ძჳრთა შინა დადნებოდა, |
| 27 | წრიალებენ და ირყევიან, ვათარცა მთვრალი, და მთელი მათი სიბრძნე დაინთქა. | 27 | შეშფოთნეს და შეძრწუნდეს, ვითარცა მთრვალნი, და ყოველი სიბრძნე მათი დაინთქა. |
| 28 | და შეჰღაღადეს უფალს თავიანთი მწუხარების ჟამს და გაჭირვებიდან გამოიყვანა. | 28 | ღაღად-ყვეს უფლისა მიმართ ჭირსა მათსა, და ურვათა მათთაგან გამოიყვანნა იგინი. |
| 29 | გადააქცევს ზღვის ღელვას სიწყნარედ და დადუმდებიან მისი ტალღები. | 29 | და უბრძანა ნიავქარსა, და იქცა ნიავად, და დასცხრეს ღელვანი მისნი; |
| 30 | გამხიარულდებიან, რადგან მიწყნარდნენ და წაუძღვება ნანატრ ადგილას. | 30 | და იხარეს, რამეთუ დაყუდნეს, და მიუძღუა მათ ნავთსაყუდელსა ნებისა მისისასა. |
| 31 | დაე, უქონ უფალს წყალობა მისი და საოცრებანი მისნი ადამის ძეთა მიმართ. | 31 | აუარებდით უფალსა, წყალობანი მისნი და საკჳრველებანი მისნი ძეთა კაცთასა. |
| 32 | დაე, აღამაღლონ ხალხის კრებულში და მოხუცებულთა სადგომში ხოტბა შეასხან. | 32 | აღამაღლონ იგი კრებულსა შორის ერისასა და საყდრებსა შორის მოხუცებულთასა აქებდენ მას. |
| 33 | გადააქცევს მდინარეებს უდაბნოდ, წყაროს წყლებს - ურწყულად. | 33 | დასხნა მდინარენი ოჴრად და გამოსავალნი წყალთანი - წყურიელად, |
| 34 | ნაყოფიერ მიწას - ბიცად მის მკვიდრთა უკეთურობის გამო. | 34 | ქუეყანა ნაყოფიერი - ბიცად უკეთურებისათჳს მკჳდრთა მისთასა. |
| 35 | გადააქცევს უდაბნოს წყალუხვ ტბად და გამოფიტულ მიწას - წყაროს წყლად. | 35 | დადვა უდაბნო ტბად წყალთა და ქუეყანა ურწყული - გამოსადინელად წყალთა; |
| 36 | დაასახლებს იქ მშიერთ და წამომართავს ქალაქს სცხოვრებლად. | 36 | დაამკჳდრნა მუნ მშიერნი, და იშენეს ქალიქები საყოფელად მათდა, |
| 37 | დათესავენ მინდვრებს და გააშენებენ ვენახს, და უხვ ნაყოფს მოიწევენ. | 37 | და ითესეს ყანები და დაასხეს ვენაჴები და ყვეს ნაყოფი იფქლისა. |
| 38 | აკურთხებს მათ და გამრავლდებიან ფრიად, და მათ პირუტყვს არ შეამცირებს. | 38 | და აკურთხნა იგინი, და განმრავლდეს ფრიად, და საცხოვარი მათი არა შეამცირა. |
| 39 | დაცოტავდებიან და დამცირდებიან ჩაგვრის, უბედურებისა და წუხილისაგან. | 39 | და მოაკლდეს და განბოროტნეს ჭირისაგან ძჳრთასა და სალმობისა. |
| 40 | სირცხვილს დაატეხს მთავრებს და ახეტიალებს უგზო-უკვლოდ. | 40 | მიეფინა შეურაცხებაჲ მთავართა ზედა მათთა, და შეაცთუნნა იგინი უვალსა და არაგზასა. |
| 41 | გამოიყვანს ღარიბს სიღატაკიდან და მოაშენებს ცხვრის ფარასავით მის შთამომავალს. | 41 | და შეეწია გლახაკსა უპოვარებასა შინა მისსა და უძღოდა, ვითარცა ცხოვარსა, ტომებსა მათსა. |
| 42 | ნახავენ წმიდანები და გაიხარებენ და ყოველგვარ სიმრუდეს პირი აეკვრება. | 42 | იხილონ წრფელთა და იხარებდენ, და ყოველმან უსჯულოებამან დაიყოს პირი თჳსი. |
| 43 | ვინც ბრძენია, დაიცვას ისინი და გულისხმა-ჰყოს წყალობანი უფლისა. | 43 | ვინ არს ბრძენ და დაიცვას ესე და გულისჴმა-ყუნეს წყალობანი უფლისანი? დიდება |
