1 | გუნდის ლოტბარს. ნუ მოსპობ. ფსალმუნი ასაფისა. გალობა. | 1 | დასასრულსა, ნუ განხრწნი გალობათჳს, ასაფისი |
2 | გადიდებთ შენ, ღმერთო, გადიდებთ, რადგან ახლოა შენი სახელი; ლაპარაკობენ შენს საოცრებებს. | 2 | აღგიაროთ შენ, ღმერთსა, აღგიაროთ შენ და ვხადოთ სახელსა შენსა; მიუთხრობდე ყოველთა საკჳრველებათა შენთა; |
3 | როცა გამოვნახავ დროს, გავასამართლებ სისწორით. | 3 | რაჟამს მოვიღო ჟამი მე სიწრფოებასა ვშჯიდე. |
4 | ირყეოდნენ დედამიწა და მისი მცხოვრებნი, მე გავამაგრე მისი სვეტები. სელა. | 4 | განკფდა ქუეყანა და ყოველნი მკჳდრნი მისნი, მე დავამტკიცენ სუეტნი მისნი. |
5 | ვუთხარი სულელებს: ნუ მოჰყვებით ქედმაღლობას, | 5 | ვარქუ უსჯულოთა: ნუ უსჯულოებთ, და მცოდველთა: ნუ აღიმაღლებთ რქასა; |
6 | ნუ მოჰყვებით მეტისმეტ ქედმაღლობას, ნუ ილაპარაკებთ ამპარტავნულად. | 6 | ნუ აღიღებთ მაღლად რქასა თქუენსა და ნუცა იტყჳთ ღმრთისათჳს სიცრუესა. |
7 | რადგან არც აღმოსავლეთიდან და არც დასავლეთიდან, და არც უდაბნოდანაა მთები. | 7 | რამეთუ არცა აღმოსავალით, არცა დასავალით, არცა უდაბნოთაგან მთათასა, |
8 | ვინაიდან ღმერთი განსჯის: ერთს დაამდაბლებს და მეორეს აღამაღლებს. | 8 | რამეთუ ღმერთი მსაჯულ არს: ესე დაამდაბლის და ესე აღამაღლის. |
9 | რადგან უფლის ხელშია თასი და ღვინო დუღს ნარევით სავსე, და ასხამს მისგან, მის თხლესაც კი სწურავენ და სვამენ ყოველნი ბოროტნი ქვეყნისა. | 9 | რამეთუ სასუმელი ჴელთა შინა უფლისათა ღჳნისა ურწყოსა სავსე არს სხმულითა; და მიდრკა ამიერ მუნ, ხოლო თხლე მისი არა წარმოიცალიერა; სუან იგი ყოველთა ცოდვილთა ქუეყანისათა. |
10 | ხოლო მე ვიტყვი ყოველ ჟამს, ვუგალობებ იაკობის ღმერთს. | 10 | ხოლო მე ვიხარებდე უკუნისამდე და უგალობდე ღმერთსა იაკობისსა. |
11 | ბოროტთა რქებს მთლიანად დავამტვრევ, მართლის ღირსებას ავამაღლებ. | 11 | და ყოველნი რქანი ცოდვილთანი შევმუსრნე, და ამაღლდეს რქაჲ მართლისა.
|